woensdag 4 januari 2012

Tobago Cays (St. Vincent and the Grenadines)

Samen wilde we naar de zo'n beetje mooiste ankerplaats van de Carribean: de Tobago Cays. Het is slechts een tochtje van 5 uur zeilen dus aan het begin van de middag gingen we het rif in en ankerden we bij het eilandje Petit Rameau. Ik wilde niet direct  achter het Horseshoe Reef zelf ankeren aangezien de wind een dikke 6 Bft was en er buien en squalls overkwamen. De grote boten die er wel lagen, lagen ondanks het rif behoorlijk te rollen. De hele dag was het regenachtig en ik denk dat we totaal zo'n 10 buien hebben gehad.
Om de boot was het al goed snorkelen. Nu is deze ankerplek redelijk vol. We lagen dicht tegen het eilandje aan en de lokale watertaxi's lagen er nog tussen; absoluut dus geen logische vaarroute. Er is gewoon geen ruimte voor. Bij snorkelen vind ik het altijd fijn om ook stukken net boven de bodem te blijven en pas verderop bovenwater te komen. Nu ook. Ik kom bovenwater en ik hoor velen mensen schreeuwen en naar me wijzen. Ik draai me om en op dat moment wordt ik geraakt door de zijkant van een Duits jacht dat een idiote koers voer tussen Sya en het eilandje. Ik zie half onder water de draaiende schroef en als reflex weet ik me tegen de zijkant af te zetten en bij de schroef weg te komen. Aan de mensen op de ankerplek het duikers OK-teken gegeven. Kijk, er is iets blijven hangen van de recente duikcursus.
De omgeving van Tobago Cays is werkelijk schitterend. Palmbomen maar vooral de vele kleuren water: van bruin tot heel licht blauw. Ook 's nachts heeft het water, verlicht door de maan, een melkachtige kleur.
De wind blijft 6 Bft en er staan redelijk wat golfjes. Ik ben te lui om de bijboot uit te pakken en op te blazen dus gaan we met een watertaxi naar de graasgronden van waterschildpadden. En ja, Ze zijn er. De grootste was toch zo'n 50 cm lang en je kon ze dicht benaderen.
Toen we terug op de boot waren nog een pijlstaartrog onder de boot zien zwemmen. Helaas er geen foto van kunnen maken.
Achter het Horseshoe Reef lagen zeer veel catamarans. Het is bijna een plaag. Het grootste deel zijn allemaal huurboten van Martinique. De vaarkwaliteiten van de personen aan boord is soms bedenkelijk. Te grote boten voor te kleine jongetjes. De verzekering van de verhuurder zal alle schade wel dekken maar als ze jouw boot aanvaren ben jij toch degene met de echte problemen. Ik hou ze daarom goed in de gaten. (Overigens worden er in Nederland ook schepen van 40 voet aan mensen met Vinkeveen-ervaring verhuurd).
De Tobago Cays zijn mijn verste punt. Nu start de terugreis ;-(. Het is hemelsbreed 'slechts' 3950 NM naar de thuishaven. De verwachte te varen afstand zal zo'n 5000 NM bedragen. Het eerste stukje wordt weer terug naar Bequia.