De luwte van Sao Nicolau werd snel ingewisseld in een harde wind tot 28 knopen. Ik had stroom mee waardoor er een knobbelige zee stond. Erg Noordzee-achtig. Met 2 riffen ging ik langs de noordkant van de eilandjes Raso, Branco en Santa Luzia. Mindelo moet je vanaf de noordkant benaderen vanwege de windversnelling tussen Sao Vicente en het grote buureiland Santo Antao met hoge bergen tot 1811 meter. Ik heb voordat het Canal de Sao Vicente in ging het grootzeil helemaal weggehaald en alleen op de genua verder. Goede keuze. Ook hier steile golven en zeer vlagerige, harde wind. Mindelo heeft een jachthaven; de enige van de Kaapverdische eilanden en ik wil mezelf de luxe geven om in de dagen voor de grote oversteek riant te kunnen liggen om zo de laatste voorbereidingen te doen. Het is qua wind zeker niet beschut. Veel harde windstoten gieren door de haven. Daarom heb ik 'bootboy' Paul even aan boord gehad om me bij het aanleggen te helpen.
In Mindelo wil ik eerst alle voorbereidingen doen en dan pas het eiland bezoeken. Het waren maar kleine voorbereidingen maar er kwam een grote bij. Wat ik in mijn blog al vaker had gemeld was het moeizaam oprollen van de genua. Dit ging zwaar en het was zeer pijnlijk voor mijn handen. Het leverde zelfs blaren op. Bij het zetten van mijn 2e voorstag zag ik dat mijn rolsysteem bij de trommel uit elkaar lag. Waar ooit eens een kogellager zat, zat nu een kogellooslager. Ja, dit verklaart veel. Er staat me van meer dan een jaar geleden bij dat ik ooit eens een kogeltje op het dek had zien liggen. Maar wat nu? Eerst heb ik de gehele trommel van de voorstag losgemaakt. Mijn bootboy Paul wil me helpen om het te laten repareren. Er is hier geen officiële tuiger dus je komt snel naar het niveau van de man van mijn vriends zus heeft een garage en die kan dat maken... Een nieuwe trommel kopen en laten invliegen is erg duur en zal toch minimaal 2 weken vergen. Inmiddels zijn alle onderdelen uit elkaar gehaald. De beide seals alsmede het lager zijn op. Er is geen vergelijkbaar lager op het eiland en daarom besloten om in plaats van een kogellager een glijlager van Teflon te laten maken. Dit moet voldoende zijn om de overkant te halen. Daar zal ik toch mijn minimaal 20 jaar oud rolsysteem moeten vervangen. Het is de bedoeling om vandaag (22 november) het systeem weer in elkaar te zetten.
Nog even over de bootboys. In de haven zie je er veel die klusjes doen. Lijnen aanpakken, helpen met het sjouwen van boodschappen, reinigen van de onderkant van de boot, etc. In eerste instantie heb je wat schroom om er als westerling gebruik van te maken, maar in alle eerlijkheid, je zorgt er wel voor dat ze een boterham kunnen verdienen. Het valt op dat de bootboys westerse namen hebben zoals Paul of Eddy. Echter als een jochie zich voorstelt met "my name is Elton John" kan ik het lachen niet onderdrukken.
23 november. Het rolsysteem is nog niet gemaakt. Bootboy Paul kwam z'n afspraak niet na dus daarom de haveneigenaar (van Duitse origine) aangeschoten. Al uit verhalen begrepen dat hij een principe heeft dat alles mogelijk is of mogelijk gemaakt moet worden. Nee verkopen is geen optie. Hij hoopt het morgen gereed te hebben. Zelf met een taxi een rondrit naar zo'n 5 automaterialenwinkels gemaakt op zoek naar een kogellager en 2 seals. De seals heb ik gevonden; de kogellager helaas niet. Het wordt definitief een glijlager.
Doordat ik nu wat rust over me heen kreeg al even Mindelo zelf bezocht. Bijzonder zijn de oude gebouwen zoals de overdekte groente en fruit markt en het paleis.
Ook nog even voor de grote oversteek naar de kapper gegaan; zo'n kapper in zo'n achterafstraatje. Ik waarschuwde nog wel: "not bold!" maar met een niet begrijpende blik werd de tondeuse meteen driftig gebruikt. In Nederland wordt eerst met een schaar geknipt en de laatste stukjes met een tondeuse bijgewerkt. Hier is het omgekeerd. Eerst grof snoeien met de tondeuse en pas op het eind wordt er nog even met de schaar in de lucht geknipt. Voor 300 Escudos heb ik een prima luchtig overzeilkoppie; je komt toch niemand tegen.
En zou je niet je vrachtwagenrijbewijs met deze lesauto willen behalen?
In de haven liggen ook tal van Mini Transat 650 bootjes. Dit zijn kleine racemachientjes van slechts 6,5 meter voor de durfal die met slechts een tussenstop te Madeira van Frankrijk naar Brazilië zeilen. De vloot die hier ligt zijn allemaal van zeilers die technische problemen hebben gekregen en naar Mindelo zijn uitgeweken. Eigenlijk is het een grote afvalrace.
Terugkijkend op de Kaapverdische eilanden moet ik constateren dat ik zeer blij ben deze eilanden bezocht te hebben. De Canarische eilanden zijn gewoon een uitloop van Europa maar dit is anders. Daarbij zal meespelen dat je niet in een hotel met alle verzorging zit maar dat je zelf je inkopen moet doen. Je hebt snel contact. De bevolking is vriendelijk; behulpzaam en niet opdringerig. Er is geen haat vanwege een koloniaal verleden. Als zeiler zal je ook veel dichter bij de bevolking staan dan een hotelgast. Je moet zelf je eten of andere spullen kopen. Je zoekt ook geen luxe. De omgeving is schoon en er zijn ook geen openlijke vuilnisbelten. Een mooi punt zijn muurschilderingen van kinderen bij de commerciële haven die milieuthema's weergeven.
Dit blog zal de komende 3 weken niet bijgewerkt worden maar ik zal dagelijks een positierapport afgegeven waarbij ik afhankelijk van de atmosferische omstandigheden en het goed functioneren van de apparatuur ben.
Tot Barbados!
