Lanzarote

Net nadat het licht was geworden bij Graciosa weggegaan. De verwachting is erg weinig wind (2 Bft) dus ik ga via de oostkant om, indien het niet te zeilen is, voor anker bij Arrecife te gaan. Ik heb geen zin om die 40 mijl te motoren. De wind begon met ONO3 maar zwakte later nog iets af. Gelukkig nam de wind in de buurt van Arrecife toe en besloot ik om door te varen naar het doel: Marina Rubicón aan de zuidkust van Lanzarote. Onderweg nog de Volvo Ocean Open 70 racer van team Puma tegengekomen (onderweg naar Alicante t.b.v de start van de Volvo Ocean Race 2011-2012). Ik ben maar geen wedstrijdje aangegaan... 

De laatste uren nog windkracht 5 (en af en toe 6) gehad. Hier zat zeker een effect van de windversnellingszone in. Zon was er natuurlijk volop. Om 18:00 liep ik de jachthaven binnen. Da's wel even een verschil met Graciosa. Het is een grote, moderne jachthaven in het vakantiegebied Playa Blanca. Zeer toeristisch. Bij de restaurants werd ik in het Duits aangesproken. Grrr! Heb ik zo'n Duitse kop? Maar alles heeft z'n positieve kant. Het liggeld valt verbazingwekkend erg mee en ik kreeg zelf een kaartje voor het zwembad.

Nu op zoek naar Bassie en Adriaan (link)  (was een advies van Gerarda en Rinus (Jeanneau Sun Odessey 50DS 'Kennedy')).

Nieuws 28 sept 2011 Er komen steeds meer berichten dat een vulkaanuitbarsting dreigt op het zuid-west gelegen Canarisch eiland Isla de Hierro (link). Dit ligt hemelsbreed zo'n 400 km van waar ik nu lig (Rubicón; Lanzarote) en de wind is bijna altijd Noord-Oost.
De dag voordat me zus en zwager langskomen nog even in de buurt rondgekeken en boodschappen gedaan. Bij het pinautomaat in het winkelcentrum gebeurd het. Op het moment dat ik m'n bankpas erin deed ging de machine op tilt. Pas weg. Bij de eerste twee winkels kwam geen medewerking en bij de derde een baasje aangeschoten. Ik kon zelf bellen. Als het goed is komt de pas over minimaal een dag of vijf weer beschikbaar bij het bankkantoor in Playa Blanca. Op dat moment voel je je onthand. Over twee dagen zal ik echter starten om mijn lompe kant te laten zien (dat zit diep in me verborgen...) om er voor te zorgen dat zij hun fout zo snel mogelijk herstellen. Ik zal ze ook vereren met een bezoekje om druk erop te zetten. Update 3 oktober: Na drie bezoekjes heb ik mijn bankpas terug. Het is heel bijzonder om te zien dat ze bij de bank een compleet stapeltje van bankpassen hebben. Allemaal door apparaatfouten. Eh, idee om als correctie het apparaat af te sluiten en als corrigerende maatregel de bronoorzaak weg te nemen? 

Met m'n zus, zwager en een huurautootje zijn we het eiland rondgegaan om alle mooie delen te consumeren. Lanzarote is een eiland met hoofdzakelijk een vulkanisch gezicht: kratermonden, heuvels, caldeira's en lavavelden. 

Hoofdzakelijk dorre vlakten maar in enkele gebieden ook teelt van druiven voor de locale wijn en cactea voor bijvoorbeeld Aloë Vera. De wijnbouw zit in de regio La Geria. Door kuilen te graven zorgen ze dat de wortels in de grond vastzitten. Het ronde muurtje werkt beschermend. De plant zelf ligt op de lavagrond.

Heel veel op het eiland is ontworpen door of in de geest van César Manrique; zeg maar de architect van het eiland. Het doet me veel denken aan de Spaanse stijl van Gaudi. Een 'moet je zien' is de uitkijkpost Mirador del Rio aan de noordzijde. Deze is in de rotsen op een hoogte van 450 meter gebouwd met prachtig uitzicht op Graciosa.

Na de afknapper te Madeira toch maar weer een lavagrot in: Cueva de Los Verde. Via mooie gangen kwamen we steeds dieper. De grot was spaarzaam verlicht en af te toe moest je gebukt lopen omdat het niet hoger was. Je moet zorgen dat je achterin de groep loopt want dan kan je alles het beste zien. En heel in de verte hoorde we de rondleidster nog wel iets vertellen in een taal die noch Spaans noch Engels was. Waarschijnlijk was ze gezakt voor haar LOI-cursus Engels. Toeristisch maar schitterend was het effect van een ondiepe plas water in de grot. Doordat het water spiegelglad was, was daarin de reflectie van de bovenkant van grot te zien. Zo leek het alsof je in een diepe put keek. Kijk; dit was nu een grot die het bezoeken waard was.

Jardin de Cactus. Deze tuin is extreem goed verzorgd en bevat vele cactea van over de gehele wereld. Natuurlijk de cactus bekend van de stripverhalen, de bekende bolcactus die het in Nederland ook aardig doet tot complete 'cactusbomen'. Het cactusthema was ver doorgevoerd. Lampen, ornamenten en duurklinken waren op cactea gebaseerd. Kitsch ja, maar dan net op tijd opgehouden om het niet over de top te laten gaan.

Op de regenachtige maandagochtend de stad Arrecife bezocht. We hadden niet zo veel tijd maar anderhalf uur was bijna toereikend om te concluderen dat het niets bijzonders was.

Overigens nog steeds niet die clown en acrobaat gevonden.
Dinsdag 4 oktober ging het toeristisch programma verder. Eerst naar het Nationaal park de Timanfaya. Een schitterende omgeving alwaar in de 18e en 19e eeuw vele vulkaanuitbarstingen zijn geweest. Na demonstraties van de aanwezige warmte op slechts enkele meters (struik in brand steken en het opwekken van een geiser) hebben we per touringcar een rondrit gemaakt langs de meest schitterende locaties.

Vervolgens zijn  we naar El Golfo gereden. Een mooie omgeving met het groen meertje als bizar punt.

De aanbevolen kust bij Los Hervideros vond ik tegenvallen en heb ik mijn fototoestel niet eens uit mijn tas gehaald. Wel mooie rotsen, grotten en blauw water maar waarschijnlijk ben ik te veel verwend met dergelijke omgevingen. Verwend jong! Als afsluiting van ons cultureel dagje naar de zoutpannen Salinas Janubin en de vuurtoren Faro de Pechiquera gegaan.

Pff, nu effen al deze indrukken herkauwen.

Het was m'n planning om 5 oktober naar de zuidkust van Fuerteventura te gaan maar ik wacht nog op een pakketje uit Engeland. Wel begrepen dat de kans op een ligplaats in een van de jachthavens aldaar eigenlijk nihil is. Alles werkt daar met een reserveringssysteem waarbij je van te voren een ingevuld formulier en een kopie van je bootpapieren en paspoort moet faxen. Een fax op een boot...? Tsss. Van het havenkantoor te Rubicón begrepen dat deze jachthavens overigens niet eens meer op faxen reageren. Alles is vol. Zodra ik het pakketje heb en het weer is goed ga ik toch naar de zuidkust van Fuerteventura. Wellicht is er toch een gaatje in de haven van Morro Jable en anders ankeren. Ankeren is zeker geen straf mits het redelijk beschut is en de ankergrond goed is.  Update 5 oktober: het pakje is binnen en ik vaar morgen weer verder.

Ik heb B2 wel aangetroffen. Einde van de aflevering.