Graciosa

Dit eilandje ligt noordelijk van Lanzerote met een nauwe zeestraat als scheiding. In de baai van Playa Franseca heb je aan de ene kant het dorre landschap met enkele vulkaankegels van Graciosa en aan de andere kant de steile rotsen van Lanzarote. Ik vindt het een prachteiland! Rust en ruimte. Hier ga ik zeker een week genieten.

De dag na aankomst (19 september) met BeBetje naar de kant gegaan om even rond te kijken en het dorpje bij de haven te bekijken. 

Het is een wandeling van drie kwartier door mul zand. 

Het dorpje doet erg Noord-Afrikaans aan. De straten zijn zandpaden. 

Om me van mijn goede kant te laten zien wil ik even langs de havenpolitie om me te melden. Onderweg kwam ik een geüniformeerde diender tegen. "ja, ik zoek Policia Porto". "Haven is vol" was z'n antwoord. Ja dát weet ik wel maar toch zoek ik ze. Dan vraagt hij: "Sya?" Op mijn bevestiging reageert hij met een gepuf, een 'ge-tssss' tussen z'n tanden en hoofdgeschud. O god, Wat is er misgegaan? Had ik me soms direct na het ankeren moeten melden? Dit belooft niet veel goeds. Toch de havenpolitie met m'n bootpapieren en paspoort opgezocht. "Je ligt bij Playa Franseca? Nee, hoor je hoeft je niet te melden en nee ik hoef je paspoort ook niet te zien." Heb je het zouter gegeten? Je niet hoeven te melden als je een ander land binnenkomt? Maar ok, prima bedankt en tot ziens.
Na boodschappen te hebben gedaan nog even m'n email gecheckt en blog bijgewerkt bij Rosascafé en weer terug gesjokt. Overigens van een Zweeds stel (Lisa en Sven) begrepen dat er geen plaats in de jachthaven is vanwege: (1) het havengeld is slechts enkele euro's waardoor veel mensen hun boot daar neerleggen en met de ferry naar Lanzarote gaan en (2) enkele boxen worden permanent vrijgehouden voor verhuurmaatschappijen van zeiljachten. 
Op 20 september geklust en gelummeld. Inmiddels zit er een met veel geduik een anode op de schroefas, het grote zonnepaneel doet het weer gedeeltelijk (het levert wel vermogen maar te weinig. waarschijnlijk toch een deel van het paneel zelf kapot), positie van stuurlijnen windvaan-stuurautomaat verbeterd, vlaggenlijn vernieuwd; DSC van marifoon werkt ook weer. Gewoon standaard klusjes van een booteigenaar. Inmiddels lukt het klaren van mijn oren me nu ook beter waardoor ik al snorkelend naar een diepte van 6,5 meter kom. Vissies kijken.
Wat opvalt is dat op de radio veel Engelstalige zenders (met zelfs reclame gericht op Engelsen) vanaf Lanzarote en Fuerteventura zijn. Ik denk dat ik een groot verschil met Graciosa over een ruime week ga aantreffen. Echter als ze naast fish & chips ook een Ed Kroket, Patat van Ad of Friet van Piet hebben vind ik het beter. Zo'n vette hap is nu bijna 3 maanden geleden. 
22 september 2011. Afgelopen nacht (tegen vijven) heeft het kortstondig 7 Bft gewaaid door een lokale onweersbui. Het anker heeft het goed gehouden. Op meer boten zag ik dat mensen op waren. 
Vandaag was het weer een wandeldag. 's Ochtends al weggegaan om te voorkomen dat het té heet wordt om lekker te kunnen lopen. Vlak bij de ankerbaai is de vulkaakegel Mña Amarilla met met een hoogte van 172 meter. Een klein paadje loopt naar boven. Volgens de man van de Toerist Information zijn er geen slangen op het eiland. Wel zijn alle ingrediënten hiervoor aanwezig: warmte en droogte, beschutting, kraagdieren en kleine vogeltjes. Onderweg uitwerpselen gezien van een beest wat in ieder geval geen konijn of een ander kraagdier was. Wellicht van een meeuw met behoorlijke uitdrogingsverschijnselen. 

Na boven te zijn geweest weer naar beneden. Natuurlijk niet via het paadje maar hop rechtdoor. Nu moet ik eerlijk bekennen dat het moeilijk lopen is in een schuine grindbak. Een paar keer er dan ook goed onderuit gegaan. 

Schitterend om te zien zijn de gebieden met elk hun eigen soort gesteente: bovenop hoofdzakelijk grind (eerst rood en nadien zwart) en meer naar beneden kom je de vuistgrote stenen tegen en uiteindelijk bij de oceaan het gestolde lava. Toen ik beneden was en naar de oceaan liep kreeg ik toch een beetje een Crusoë gevoel totdat 100 meter voor een auto langsreed. Ik heb nog geprobeerd om helemaal om de krater te lopen maar bij Playa de la Cocina werd dit onmogelijk. Dus de kortste weg naar m'n bootje genomen.

Morgen (26 sept 2011) naar Lanzarote. De laatste avond nog een schitterende lucht boven Graciosa.