donderdag 10 mei 2012

Naar Bermuda


Dag 1 (dinsdag 1 mei 2012)
Alle voorbereidingen zijn gedaan en nu nog zeilklaar maken. De windverwachting is: eerst 2 dagen stevig oostelijk; dan 2 dagen rustig noordelijk en afsluitend met steviger westelijk. Klinkt als een aantrekkelijke mix.  Ik ga onder de brug aan de Franse kant van de lagoon aangezien deze eerder draait (8:30 i.p.v. 9:00) en het de afstand naar Bermuda met 1 uur reduceert. Ik check nog even het marifoonkanaal voor de brug en zie dat die niet om 8:30 draait maar om 8:15. Wordt het toch nog racen maar ik haal het. Buiten in de Baie de Marigot zie ik de Full Circle liggen en kan ik van Paul en Monique nog afscheid nemen. En dan onder zeil. Er staat een oostnoordoostelijke wind met een snelheid tussen 17 en 23 knopen. Met 1 rif en een deels ingerolde genua loop ik ruim 6 knopen richting Anguilla. Dan tussen Dog Island en Prickly Pear Cays door en de ruime oceaan ligt voor me. De tocht naar Bermuda is 860 NM en ik denk er het binnen 7 dagen te zijn. Ik heb zelfs al via het Sea-Clear-systeem op internet mijn aankomst aangemeld en alle formaliteiten geregeld.
De zee is wild. De afgelopen dagen heeft er oost 6 gestaan. Daarbij heb ik ruim 1 knoop stroom op mijn kont en is er slechts een paar honderd meter water onder de kiel. In de loop van de dag wordt de zee wat rustiger (kilometers diep; stroom nihil) maar er komt nog steeds veel buiswater over. Het raam boven de navigatietafel lekt. Pvd. Ik heb op St. Kitts met de waterslang het een paar uur lang getest: geen lekkage. Uit voorzorg het raamrubber met schroefasvet volgesmeerd alsmede andere mogelijke inlaatpunten.En dan dit. Ik kan pas actie ondernemen als het droger is en dat is naar verwachting pas over 2 dagen. Tot dan met keukenpapier binnenkomend water absorberen.
Sya vliegt met ruim 6 knopen over het water. Ik moet even wennen aan de bewegingen. Ook het slapen is weer wennen. Aan het begin van de nacht een tweede rif gezet omdat de wind continu boven de 20 knopen blijft. Deze eerste dag 144 NM gemaakt.

Dag 2 (woensdag 2 mei 2012)
Alles is zout aan boord en het wordt snel zouter. Elke keer als ik iets of op dek of in de kuip moet doen krijg ik in de laatste seconden dat ik bezig ben een golf over me heen. De oplossing die ik al eerder had toegepast gebruik ik maar weer: volledig uitkleden voordat ik iets ga doen. Ook de leespositie in ere hersteld: in de kuip op de vloer. Je hoeft je niet schrap te zetten en overkomend buiswater gaat langs je heen. Alleen opstaan is lastiger.
In de middag wil ik een dutje doen dus zet ik mijn AIS transponder aan. Het vrachtschip 'Atlantic Klipper' zit op 22 minuten afstand met een CPA (closest point of approach) van slechts 200 meter. Aan de horizon ontdek ik een klein wit stipje. Nadat ik respons had gevraagd over de helderheid van mijn AIS signaal een lange tijd nagebabbeld. Het blijkt een Nederlands schip te zijn. Ik had al zo'n vermoeden omdat het 'klipper' met een 'K' was en niet met een 'C'. Overigens had het vrachtschip zijn koers verlegd en bleef de CPA op ruim 1 mijl (voor de niet-zeilers: Elk op motor varend schip; ook al is het de grootste olietanker; moet mij als zeiler voorrang geven).
De wind is nog steeds kracht 5 met uitschieters naar 6 dus mijn zeilvoering is nog met 1 rif en de snelheid ligt rond de 6 knopen. De weersverwachtingen zijn goed. De huidige wind gaat wel afzwakken en wordt uiteindelijk westelijk maar er is geen enkele indicatie voor harde wind. Voor het avondeten een verroest blik nasi uit de bilge opgediept. De inhoud smaakte prima. Het slaapritme is gelijk aan mijn eerdere Atlantische oversteek: om 20:00 naar bed en om 04:00 op. Nu was ik net bezig om me bedklaar te maken toen ik twee tikken op het dek hoorde. Buren kunnen het niet zijn dus dan moet er iets uit de mast zijn gevallen. Uitkleden, reddingsvest met 2 lifelines aan, hoofdlamp op, deklicht aan en naar voren. De moer en een revet zijn van mijn lummelbeslag afgekomen. De revet vind ik in het gangboord terug maar de moer is foetsie. Geen nood maar wel een geval van direct repareren. Ruim een half uur later is het gerepareerd. Altijd leuk om dit soort dingen 's nachts op een stampend en slingerend schip te doen... Op Bermuda maar de bout en moer doorboren en dan als extra borgen met een splitpen. Na afdrogen te bed gegaan. Slechts 3 maal extra uit bed gemoeten vanwege radaralarmen i.v.m. aankomende buien. Helaas geen zoet water gekregen.
Afstand: 136 NM.

Dag 3 (donderdag 3 mei 2012)
O, wat een heerlijke nacht gehad. Ondanks het feit dat het slaapjes van anderhalf uur zijn en ondanks de paar onderbrekingen, toch als een beer geslapen. De wind is iets afgenomen en daarom de riffen eruit gehaald en met volledig tuig verder op koers 355 graden. In de loop van de dag neem de wind zoals verwacht nog verder af. De windvaanstuurinrichting heeft onvoldoende winddruk dus daarom maar de autopilot aan. De zwakke NW waartse stroming heeft plaats gemaakt voor een NE waartse met een snelheid van 0,6 knoop. In het water drijft ook veel wier. Het nadeel van dit wier is dat het achter het roerblad van mijn windvaanstuurinrichting en de propellor van de sleepgenerator blijft hangen. Dus periodiek schoonmaken. Verder was het een baaldag. Nu weet ik dat ik elke meerdaagse tocht één zo'n baaldag heb dus ik heb mezelf vermaakt met muziek, lezen, eten en drinken. Deze dag was er al vroeg bij; normaal kwam die pas zo rond 3/4 van een trip.
Afstand: 104 NM.

Dag 4 (vrijdag 4 mei 2012)
De wind is nog verder afgenomen zodat ik om 01:00 uur de motor start. Rustig met een snelheid van 4,5 knoop richting noord. Door de motorherrie aan boord lukt slapen minder goed. De zee is inmiddels glad geworden en de zonsopgang was werkelijk schitterend. 
Nog nagenietend zie ik in de band bewolking voor me uit een wolk een slurfje als start van een waterhoos komen. Hó 'ns even! Direct daarna zie ik een joon in het water. Het is hier meer dan 4 kilometer diep. Lijn van een visser? Wat is hier aan de hand?
(a) Richard begint door vermoeidheid te hallucineren. Gebruikelijk na de derde nacht. Nog even en hij ziet tapijttegels vliegen.
(b) Richard heeft te veel uitlaatgassen opgesnoven.
(c) Richard overdrijft weer eens. Het was een gewone wolk en de joon was een pakje schoolmelk.
(d) het goede antwoord staat er niet bij.
Het correcte keuze is natuurlijk (!) antwoord (d). Gelukkig heb ik foto's van het slurfje en de joon. 


Ook al vaar ik op de motor met alleen mijn grootzeil op; ik ga voor alle zekerheid maar een 1e rif zetten. Het blijkt niet nodig te zijn. Wel is er na deze band bewolking iets van wind: NE2. Dus motor uit en zeilen maar. De stroming heeft een snelheid van 0,5 - 1,5 knoop en duwt me naar het oosten. Dit komt niet overeen met de stroomkaarten. Ik moet behoorlijk compenseren omdat ik vanwege de te verwachten westelijke winden, westelijk van Bermuda wil blijven. voor je het weet lig je 30 mijl oost. Als avondmaaltijd spaghetti zonder kaas gegeten.
Afstand: 75 NM.

Dag 5 (zaterdag 5 mei 2012)
In de nacht weer enkele kleine buien gehad. Na elke zone met buien is er een permanente windschifting tot wel 80 graden. Kleine frontpassages? En een bijzonder fenomeen voor het eerst gezien. Een regenboog midden in van de nacht. Het benodigde licht kwam van de bijna volle maan. De oostelijke passaatwinden zijn passé. De wind is noordelijk kracht 3 geworden waardoor ik slechts weinig progressie boek richting Bermuda. Vele mijlen varen maar effectief weinig richting noord. Ik hoop maar op een winddraaiing. Elke dag bekijk ik als weersverwachting mijn gribfiles maar elke dag is het beeld qua richting en kracht behoorlijk gewijzigd. Waar eerst nog sterkte westelijke winden werden opgegeven is het bericht voor de komende 4 dagen noordelijk kracht 3. Dit is natuurlijk een gebied waar 't weer wordt gemaakt maar op deze manier valt er weinig te plannen. Uit verveling maar mijn vislijn overboord gehangen (sinds Bequia aan boord maar nog niet gebruikt). Nu maar hopen dat ze niet bijten want ik ben geen visliefhebber. En dus heb ik twee uur later een 80 centimeter lange groen-gele Mahi-Mahi er aan hangen. Bij het binnenhalen al springend boven water. Snel kleed ik me aan voor de foto, pak het fototoestel en een fles rum om te verdoven (of voor me zelf?) en haal de lijn verder in. Uiteindelijk weet hij te ontglippen met een pijnlijke bovenlip. Les 1 uit het vissershandboek: eerst de vis binnenhalen en dan het vieren met een foto. 
Mijn stormfokje van slechts 4 m2 getest om te weten hoe het zo veilig mogelijk te hijsen en waar ik de stagen van bescherming moet voorzien. Dit om doorschavielen van mijn fokkenschoten te voorkomen. Ik hoop het nooit te gebruiken.
De avond laat helaas weer een afnemende wind zien. Het lukt me toch nog om een snelheid van 1,5 knoop op koers 235 te bereiken. Met kunst- en vliegwerk krijg ik de windvaanstuurinrichting nog bij 6 knopen wind in werking. Bermuda binnen 7 dagen kan ik op mijn buik schrijven. Ik denk dat het er eerder 10 dagen worden waarbij dan ook nog frequent op de motor gevaren moet worden.
Afstand: 80 NM

Dag 6 (zondag 6 mei 2012)
Om 03:00 de motor gestart omdat het beetje wind me west duwt. De stroomrichting is nu dusdanig gedraaid dat het me 0,7 knoop in de goede richting duwt. Da's een opsteker. Het valt me ook op dat het 'koud' wordt. Om half vijf 's ochtends is het in de boot slechts 23 graden i.p.v. de gebruikelijke 27 graden. Buiten is het nog wat frisser. Ook de zeewater temperatuur is gedaald van het vorstelijke 28 - 29 graden naar slechts 25 graden. Ik zie ook geen vliegende vissen meer; waarschijnlijk vinden zij het ook te koud. Sinds vele maanden draag ik 's ochtends even een lange broek, schoenen en een vest. Zodra de zon opkomt kan dit allemaal weer uit want de zon brandt goed. In de avond wordt het weer snel fris.
Elke ochtend maak ik aan de hand van de gribfiles een overzichtsplaatje met de windverwachting (richting en snelheid) bij de te verwachte posities voor de komende dagen. Zo kan ik hierop inspelen. De verwachting ziet er goed uit alleen de windrichting is te veel noordelijk.
Mijn tweede vispoging levert alleen maar wier op. De dag zelf weinig bijzonders gedaan; hoofdzakelijk gelezen.
Afstand: 104 NM.

Dag 7 (maandag 7 mei 2012)
De stroom is nog steeds prominent aanwezig met nu 1,3 knoop komende uit het noordwesten. De wind is WNW kracht 5 dus Sya vliegt met 6-6,5 knoop er overheen. Helaas blijft er ongeveer 5 knoop effectief over. Aangezien de wind naar het NE gaat vaar ik hoger (330 graden) dan nodig is. Zodra de wind gaat draaien draai ik mee en kan ik zo lang mogelijk de snelheid behouden. Watertemperatuur: 23 graden.
Toen ik vertrok was dit mijn geplande aankomstdag maar het ziet er naar uit dat ik pas 2 dagen later op woensdag 9 mei aankom.
De drift door stroming is aanzienlijk. Het blijft me verbazen hoe zeer de stroom ook draait. Op de onderstaande foto zie de gegevens.
Het op St. Maarten gekochte brood zou goed zijn tot 10 mei. Ik vind er wel erg veel witte spikkels op komen en daarom het gedoneerd als vissenvoer. Nu zelf aan de slag. Het was niet gelukt om kant-en-klare mix te kopen dus op een slingerend schip een beetje van alles door elkaar mengen volgens eigen recept. Een weegschaal heb ik niet dus alles op gevoel. En dan het resultaat: heerlijk; beter kan niet! Nou ja.., wel een beetje klef en het brokkelt snel maar hulde voor me zelf. Nu maar hopen dat ik het kan reproduceren of zelfs verbeteren.
De dag zelf was grijs. De verwachte winddraaiing kwam er maar niet geleidelijk maar met een abrupte wijziging van 120 graden na een frontpassage. De wind viel mee maar veel er was motregen. Dat maakt het ook weer kouder. Over koude gesproken. Het was deze nacht slechts 22 graden aan boord en de zeewatertemperatuur is ook slechts 23 graden. Brr.
Over de gehele dag drie schepen gezien. Het wordt druk.
Afstand: 113 NM

Dag 8 (8 mei 2012)
De wind begon zoals verwacht in het noordoosten en ging heel langzaam richting oost draaien. De koers werd hierdoor ruimer voor me zodat het minder stampen werd. De zon er bij en me weer eens zeer uitgebreid gewassen en geschoren. Ik wil niet hebben dat ze me morgen bij aankomst eerst in quarantaine opsluiten vanwege de kans van besmettelijke ziekten ... ;-). De rest van de dag doorgebracht met hoofdzakelijk lezen. Als avondmaaltijd: rijst, doperwten en chili saus.
Om 22:05 oproep voor Sailing Yacht Sya via de marifoon. Ik lag te slapen. Het was de tanker Overseas Myconios met het verzoek of ik mijn koers een beetje kon verleggen zodat we elkaar 'port to port' konden passeren. Met een windvaanstuurinrichting en wisselende wind varieert mijn koers toch snel 30 graden. De automatische aanvaringsplotter op de tanker zal hierdoor wel op tilt zijn gegaan. Ik heb mijn koers verlegd en ben even op de autopilot overgestapt zodat ik een stabiele koers heb. Na passage weer terug op de windvaan en het bed in.
Afstand: 114 NM

Dag 9 (9 mei 2012)
De laatste dag. De wind was gedurende nacht iets verder geruimd zodat ik met bijna halve wind op het doel af kon. Er is een flinke deining uit het noordoosten. In die richting licht een enorm groot lagedruk gebied met stevige winden. Het laagterecord is gevestigd voor de temperatuur dit jaar aan boord: 20 graden om 04:00 's ochtends. Om 8:00 met nog 30 NM te gaan Bermuda Radio opgeroepen. Ze willen voordat je dichterbij komt veel van je weten en met name informatie over de veiligheidsmiddelen aan boord. Een uur later: "land in zicht"! Geen schitterend eiland vanaf deze afstand. Voordat je het aanloopkanaal bij St. George invaart moet je je weer melden en permissie vragen. Dit is met name om het verkeer in de vernauwing Town Cut te regelen.
Eenmaal binnen direct voor het gebouw van Immigration & Customs op Ordnance Island aangelegd. Drie formulieren dit keer. Ik meldde nog dat ik met het e-Seaclear me al had aangemeld maar het antwoord was dat ze er nog niet mee werken ...ja, dûûhhhh. Er hing zelfs een poster net naast het loket waarop het gebruik van e-Seaclear werd gepropagandeerd en Bermuda staat zelfs vermeld als een deelnemer. En ik had het nu voor de eerste maal gebruikt juist om de bureaucratische rompslomp van Bermuda te voorkomen. Systemen zijn handig zolang mensen ze ook gebruiken. Een ankerplekje gezocht en mezelf gefeliciteerd met een biertje.

Overweging tijdens het bier
De tocht van St. Maarten naar Bermuda was 860 NM. In werkelijk 899 NM gevaren. Ik had verwacht er een kleine 7 dagen over te doen maar het werden 9 dagen (197 uur). De gemiddelde snelheid lag op 4,6 knoop. Dat is laag maar verklaarbaar vanwege het lichte weer en het varen op de motor. Totaal 20 uur op de motor gevaren (inclusief havenmanoeuvres). Wederom gelukkig geen last gekregen van 'strong winds'. Ik ben zeer tevreden. Het is nu wachten op een mooi 'weatherwindow' om dan te vertrekken voor de 1700 NM tocht naar de Azoren. Tot die tijd Bermuda verkennen.