zaterdag 12 mei 2012

Bermuda


De dag van aankomst te St. George verder niets meer gedaan. De volgende dag dinghy opblazen en naar de kant. Toen ik Bermuda aanliep vielen de spierwitte daken van de huizen op. Het zag er uit alsof het van plastic was. Nu ik het van dichterbij kan bekijken zie ik dat het niet van plastic maar van steen/beton is en dat alles spierwit is geverfd vanwege de zon.
Op St. Eustatius zag je dat er veel oude huizen in perfecte staat gerestaureerd waren maar er waren ook de minder opgeruimde plekjes. In St. George is alles zó perfect gerestaureerd en zó netjes onderhouden; het is alsof je in een openluchtmuseum wandelt. En dat kan weer kloppen aangezien deze plaats op de werelderfgoedlijst van de UNESCO staat. 

St. George is ook een plaats waar ladingen cruiseschiptoeristen vanaf de hoofdstad Hamilton worden losgelaten. De recent gemaakte 'traditionele' schandpalen op King's Square zijn voor deze voornamelijk Amerikanen zo bijzonder en hilarisch dat iedereen z'n hoofd en handen er in wil steken. Een andere lokale traditie is ook al 'vertoeristiseerd' en elke dag wordt een toneelstukje opgevoerd. Zeurende vrouwen (nagging women) werden in de 17e eeuw bestraft door met een speciaal stoel ter afkoeling in het water te dompelen. Nu is er iets te zeggen voor deze behandeling ...eh, nee, Richard, .. "ik keur deze behandeling volstrekt af; barbaars ...".
O ja, ooit eens gedacht waar de naam 'Bermuda-short' vandaan komt? Nou van Bermuda dus. De man op de foto is die ochtend niet iets vergeten maar dit is klederdracht hier.
Vandaag ook al alles klaargemaakt voor de tocht naar de Azoren. Kleine reparaties zoals grootzeilval en tweede reeflijn vernieuwen en met een spectaculaire dinghytocht (wind 6 Bft en hevige klotsgolven) diesel en drinkwater getankt. Het geld in mijn broek was kletsnat geworden dus maar over de waslijn.
De derde dag op Bermuda was een volledige regendag. Een bijna niet ophoudende stortbui met onweer beperkte de vreugde. De localen waren blij omdat het lange tijd niet zo goed geregend had. Goed voor hun strak gazonnetje en een aanvulling van de drinkwatertanks. Ondanks de regen toch naar de kapper voor mijn eigen gazonnetje. Ook de was in de locale laundromat gedaan.
Op de vierde dag heb ik een scooter gehuurd. Niet zo'n flauw dingetje maar een die 80 km/h als top heeft. 
Dit was een goede manier op alle grote eilandjes (verbonden met bruggen) eens te bekijken. Ook de rest van het Bermuda ziet er schitterend uit. Het is duidelijk dat er geld is. Naast de weinig interessante hoofdstad Hamilton ook 2 forten en de ijzeren vuurtoren Gibb's Hill uit 1846 bezocht. 
De weersververwachtingen grondig bekeken. Het Azoren-hoog is er nu niet en het is daardoor een speeltuin op de gehele noordelijke Atlantische Oceaan. Het ene moment uitgestrekt lagedrukgebieden en het andere moment enorme windstilten. Het ziet er echter naar uit dat het hoge druk gebied zich eind volgende week zet. Op de 40e breedtgraad en hoger staat er dan een westelijke wind. Maar eerst daar komen. Om zo veel mogelijk tegenwind te voorkomen heb ik besloten om zondag 13 mei te vertrekken. Alles hangt af van de betrouwbaarheid van het weersbericht. Maar om hier te wachten tot alles ideaal is, is te veel gevraagd en dan zal je nog zien dat na 2 dagen alles veranderd. Deze tocht via de noordelijke route naar het meest westelijke eiland van de Azoren, Flores, is 1740 NM. Even ruim genomen maar ik verwacht er tussen de 14 en 21 dagen over te doen. Tot over een week of 3!